Info

Rasstandaard Labrador Retriever

Gezondheid en karakter vinden wij heel belangrijk.
Daarnaast nemen schoonheid en werkeigenschappen natuurlijk ook een belangrijke plaats in.De ouderdieren waarmee wij fokken voldoen aan de gezondheidseisen welke gesteld worden door de N.L.V.  Ze worden röntgenologisch onderzocht op H.D. en E.D. en de ogen worden jaarlijks  gespiegeld.

heupgewricht van een pup

H.D.(heupdysplasie)

Heupdysplasie is een aandoening die voornamelijk voorkomt bij grotere hondenrassen waaronder de labrador. Bij H.D. is er een ontwikkelingsstoornis in de heupgewrichten.
Er is een misvorming van de kop van het dijbeen en van de gewrichtskom waarin deze kop moet passen. Dit kan zowel door erfelijke als door milieufactoren ontstaan.
Honden met deze aandoening kunnen moeite hebben met opstaan en/of lopen, hebben een vermindert uithoudingsvermogen en soms een wisselende,eenzijdige kreupelheid. Door een juiste voeding en goede spiertraining, waarbij de hond niet overbelast wordt en rechtlijnige bewegingen maakt kan de mate waarin de hond last krijgt van H.D. worden verkleint.
Aan de buitenkant is echter niet te zien hoezeer de heupen misvormt zijn,er zullen dan ook altijd röntgenfoto's genomen moeten worden om de ernst van de aandoening te bepalen.

Heupgewricht van een labrador van 1 jaar.
De beoordeling van dit heupgewricht was H.D.-A

E.D.(elleboogdysplasie)

Elleboogdysplasie is een verzamelnaam voor een groep van aandoeningen aan de elleboog. Ook hier kan men spreken van een erfelijke aandoening maar ook milieufactoren zijn hierop van invloed.(voeding, beweging, gewicht)
Onder E.D. worden onder meer L.P.A. (los processus anconeus) en L.P.C. (los processus coronoïdus)gerekend. Beide afwijkingen duiden op een los fragment van de ellepijp. De verschillende benamingen duiden op de exacte locatie waar de afwijking zich bevindt.
Een andere bekende afwijking is O.C.D. (osteochondrose dissecans) waarmee een los stukje kraakbeen van het opperarmbeen bedoeld wordt. 
Met ' incongruentie van het ellebooggewricht ' wordt een slechte aansluiting van het ellebooggewricht bedoeld. De verschijnselen van alle drie de aandoeningen zijn ongeveer gelijk. De honden zijn aan één of beide voorbenen kreupel, staan moeilijk op en willen weinig of helemaal niet lopen.
De behandeling kan bestaan uit het operatief verwijderen van los zittende fragmenten in het ellebooggewricht, operatieve correctie van de lengte van de ellepijp of rust met daarbij ontstekingsremmende medicijnen.
Hoe sneller de diagnose wordt gesteld, hoe beter de prognose is voor de hond.

Elleboogfoto's van een labrador van 1 jaar oud.
Beoordeling: E.D. vrij

P.R.A. (progressieve retina atrofie)

P.R.A. is een aandoening van het netvlies. Ook dit is een erfelijke afwijking.
Honden die voor de fokkerij ingezet worden dienen jaarlijks te worden gespiegeld. 
De eerste verschijnselen van de vroege vorm van PRA-nachtblindheid kunnen bij sommige rassen al in het nest worden waargenomen. De pupillen blijven wijder openstaan en vernauwen zich nauwelijks als met een fel zaklampje in het oog wordt geschenen. In het eindstadium van PRA treedt vaak ook cataract op,waardoor de lens op den duur volledig wit wordt. Er zijn twee typen lichtgevoelige cellen in het netvlies, de staafjes en de kegeltjes. De hond heeft voor het overgrote deel staafjes. Degenereren de kegeltjes eerst, dan zal in eerste instantie een dagblindheid optreden. Als de staafjes het eerst degenereren, dan zal eerst nachtblindheid optreden. Zijn de staafjes en de kegeltjes beide geheel gedegenereerd,dan is het oog geheel blind. Dit proces treed aan beide ogen tegelijk op.

De achterzijde van het oog zoals gezien bij het oogspiegelen.

a. Het zichtbare gedeelte van de oogzenuw(pupil,blinde vlek)

b. De bloedvaten van het netvlies.

Eindstadium van PRA
De bloedvaten van het netvlies zijn bijna geheel verdwenen.

Cataract.

Elke troebeling van de lens wordt grauwe staar (cataract)  genoemd.
Als een klein deel van de lens troebel is kan het gezichtsvermogen nog redelijk zijn.
Helaas breiden bijna alle vormen van cataract zich langzaam of snel uit totdat de lens geheel ondoorzichtig is.   

De witte ondoorzichtig  geworden lens is zichtbaar
in de wijd openstaande pupil

Kleurafwijkingen bij de Labrador Retriever.

Een enkele keer zien we een afwijkende kleur bij de hond .   

Voor meer informatie en foto's kunt U kijken op:

 http://www.woodhavenlabs.com/mismarks.html